Onderzoek van de Wageningen University & Research (WUR) heeft het ecologische bewijs geleverd dat er een margrietensoort bestaat die een natuurlijke afweer heeft ontwikkeld tegen bladluizen. De planten produceren de alarm-geurstof van bladluizen waardoor ze op de vlucht slaan.
Coccinellidae Lieveheersbeestje
Het is ook deze geur die lieveheersbeestjes aantrekt, de natuurlijke vijand van bladluizen. Als de lieveheersbeestjes op de planten arriveren zijn er dus geen bladluizen. Ondertussen hebben de margrieten wel een dubbele bescherming, wie het laatst lacht …
Tien jaar onderzoek levert nu eindelijk bewijs voor dit natuurlijke beschermingsmechanisme bij pyrethrum (een verwant van het margrietje). Al sinds begin jaren tachtig bestond de hypothese dat dit fenomeen onder planten bestaat.
Onderzoeker Maarten Jongsma van Wageningen University & Research constateerde in 2009 in velden met pyrethrumbloemen in China een hoge dichtheid aan lieveheersbeestjes en vroeg zich af wat die daar deden. Er was niets te eten voor de diertjes en hij vermoedde dat ze op een geur van de bloemen afkwamen. Dat was het begin van een 10-jarig onderzoek samen met de Huazhong Landbouwuniversiteit in Wuhan, dat nu wordt gepubliceerd in het tijdschrift New Phytologist.
In het veld en het lab werd door de Chinese PhD-student Jinjin Li vastgesteld dat de lieveheersbeestjes door de geur van specifiek de jonge bloemen werden aangetrokken en dat bladluizen van die geur juist schrokken en het op een lopen zetten. De verklarende factor bleek inderdaad de alarmgeurstof die geproduceerd werd door de plant.
bron: WUR
tuinenstruinen.org 